Татарстан дулкынында (18.11.20)

“Җыр бит ул – сер. Аны тыңлый белергә генә кирәк. Җыр – борынгылардан калган хикмәт. Җыр ул чор киртәләрен дә үтә белә”. Күренекле язучы Аяз Гыйләҗевнең әнә шундый юллары бар. Бүгенге кунагыбыз, алтын баритон тавыш иясе, танылган җырчы, Татарстанның халык артисты Илсур Сафин белән нәкъ менә шулар хакында, җыр – татар җыры, татар сәнгате хакында сөйләштербез. “Сәхнәдә бары матур, мәгънәле аһәңле җырлар гына яңгырарга, җырчы үзе дә һәрьяклап зыялы, белемле булырга тиеш. Үзем гомер буе шуңа омтылдым. Без артистлар халыкны үз артыбыздан ияртүчеләр бит”, – ди ул.

Беренче карашка бик гаярь, горур, әмма шул ук вакытта рухи дөньясы тирән хисләргә бай, туры сүзле, нечкә күңелле, кешелекле шәхес ул Илсур Сафин. Күпләрнең яраткан җырчысы бүген ничек, нинди уй-хыяллар белән яши, тормышыңда, иҗатында нинди яңалыклары бар? Сүзебез әнә шул хакта барыр.

Нашли опечатку? Выделите фрагмент и отправьте нажатием Ctrl+Enter